Bolu'ya net bakış - Bolunet.com.tr

Şiiri neden yazıyorum?

Sordum bu soruyu kendime.

Şimdiki aklım olsa idi.
Şimdiki aklım var. "Ol"du.

Şiir bir kelimenin en 'güzel' -hadi 'en' kelimesini de fazla bulalım- durduğu yerdir.

Durmak, yer, bilinçli seçim hep.

Şiir uçan harflerin meleklerden ödünç alındığı zemin.
Zemin, yer, alan, üç boyut, dört boyut, çok boyut....

Kaf'ın nun'a çarptığı zeminden!

İçkin'in  taşkın 'ol'duğu yerden.
Nasiplisine şiir olanın, bir başkasına name oldugu yer.

" ' Şiir ilhamdır'a hürmetli ama yapılandır." diyen dimağ.

Rüyada görülen bir kelimenin, rüyadan kalanıdır.

Üst dildir.
Rüyayı herkes görür ama, Kaf'ın Nun'a muaşakasını rüyadan kalan olarak kaçımız hatırlar!
Kalbe soru sormaktır şiir!

Kaf bu
Bu da nun
Hatırla!

Deki: evet!

Rüyasından haberli olmaktır şiir.

Elitisttir, anarşisttir, aşktır, siyasidir, muhafazalıdır, muhafazakardır, 'Allah muhafaza'dır.

Şiir 'ol'ma ile ilgilidir.
Olmuş ile ilgilidir. Süsler ama.
Şiir ama'dır.

Dolayımsız gelene 'dolaylı' eklemektir.


Rüya şiir midir?

Sorduğun soruyu cevapsız bırakandır.

Tanımlar yaparsan şiiri kaçırırsın!
Yapmazsan şiir gelmez ama. (Ama'dır.)

'Şiir nedir?' Diye sorulmaz o yüzden.

Şiir Şerh düşmektir, kalbe Şerh, akleden kalbe Şerh...

İnşirahtır.

Şiir için yazı yazmak, şiire züll.

Heveskâr olmak ise mesele; şiir degil, şair ol!

Şiir tin ile ten arasından gelir.

Şiir gelir mi?

Şiir yolda oluştur. Yolun kendisidir.

Her ne şiir olmaya yetkinlik bulmuş, felsefe orada bitmiştir.
Felsefesi olmayana bakmaz bile şiir.

Harfe gelen nefestir.
Şiir Ahhhh'tır.

Kül'ü kalan köz; Köz'ü kalan kül.
Zıddı ile bilen, onu da geçendir. Tepeden bakandır.
 " 'Bunu yapabilmek için, içinin içini bilmek gerekir'i , yemiş bitirmiş.
 Şiir koku yayar.
 Şiirin kalbi vardır. Şairin burnu. Şairin burnu küçük, sürtülmüş burundur o.
Şiir efendidir, şair itaatkar!
Şiir kırbaçlar!
Yoksa nasıl ahh derdik?...
Şiirin yol olması, zeminin süreğen olması demektir.
Bu 'şiir durulan bir yerdir' ile çelişmez.

Şiir yoldur, ve yolda olmakla durulur insan.

" Dur'mak bana gel oldu!"

Mehmet Tuna