Bolu'ya net bakış - Bolunet.com.tr

Türkiye'nin AB üyeliği süreci, yıllardır labirentinde sıkışıp kalan bir soru işareti. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın en son NATO zirvesi öncesi yaptığı açıklama, bu konuda dikkat çeken bir yaklaşımın sinyallerini veriyor. Erdoğan, "Önce gelin Türkiye'nin AB'de önünü açın, ondan sonra biz de Finlandiya ile ilgili nasıl onun önünü açtıysak, İsveç'in de önünü açalım" demiş. Peki, bu nasıl bir strateji? Yoksa Erdoğan, AB üyeliği konusunda bir taviz mi veriyor?

Jens Stoltenberg ve Beyaz Saray'dan gelen "Türkiye'nin AB üyeliği isteğini destekliyoruz" yönündeki açıklamalar, belki de Ankara'nın bu kartı oynama nedeni. Ancak daha detaylı bir bakış açısı gerektiriyor bu mesele. ABD ve NATO'nun destekleyici tavırları, Erdoğan'ın İsveç'i AB üyeliği konusunda bir pazarlık unsuru olarak kullanma taktiğinin ne kadar etkili olabileceğini gösteriyor.

Fakat Almanya Başbakanı Olaf Scholz'un açıklamaları ve Lüksemburg Dışişleri Bakanı Jean Asselborn'un yorumları, durumun ne kadar karmaşık olduğunu gösteriyor. Her iki politikacı da Türkiye'nin AB üyeliği süreci ile İsveç'in NATO'ya katılımı arasında bir bağlantı olmadığını belirttiler.

Erdoğan'ın AB üyeliği konusunda İsveç'i bir pazarlık unsuru olarak kullanması, Ankara'nın müzakere sürecini ne kadar ciddiye aldığının altını çiziyor. Bu, AB ile olan ilişkilerin sadece maddi ve stratejik boyutlarda kalmaması gerektiğini hatırlatıyor. AB üyeliği, demokrasi, insan hakları ve hukukun üstünlüğü gibi değerlerin kabul edilmesini de gerektiriyor.

Sonuç olarak, Erdoğan'ın AB üyeliği konusundaki bu yeni taktiği, bir yandan Ankara'nın AB üyeliği isteğini daha güçlü bir şekilde ifade etmesine yardımcı olabilirken, diğer yandan da Türkiye'nin AB üyeliğine giden yoldaki gerçek engellerin ne olduğunu, yani demokrasi, hukukun üstünlüğü ve insan haklarına uyumun üzerini örtmemeli.

Erdoğan'ın bu stratejisi, belki de AB'yi harekete geçirirken, aynı zamanda Türkiye'yi daha demokratik ve daha hukuka saygılı bir toplum olma yolunda ilerlemeye zorlar. Eğer bu gerçekleşirse, o zaman bu taktiği bir "taviz"den çok, belki de zekice bir hamle olarak görebiliriz. Ancak bu, Erdoğan'ın ve Türkiye'nin kendi içindeki değişimlere açık olması koşuluna bağlıdır.

Aydın Karataş