Ekonomide Çark: İktidarın Faiz Karşıtı Masalından Faiz Artışı Gerçekliğine

Türkiye'nin politik sahnesinde, faiz artışı yapmaktan 'kaçınan' bir iktidarın, bugün faiz artışını 'beklediğini' ifade ediyor olması, politikanın komedi sahnesine döndüğünün göstergesi. Dün faiz düşmanı olan, bugün ise faiz artışının gerekli olduğunu savunanlar, ortodoks ekonomi politikalarının tiyatro sahnesine döndüğünü gösteriyor. Ekonomik istikrar ve sürdürülebilirlik adına, umarız ki bu 'roller' ve 'sahneler' bir an önce sona erer."

Sevgili okurlar,

Ortodoksun bile ortodoksundan geçen, ekonomi politikaları üzerinde manevralar yapmayı adet edinmiş bir iktidarımız var. Dün 'faiz düşmanı' olanların, bugün 'faiz artışı bekliyorum' şeklindeki cümleleriyle sahne alıyor olmaları, bir komedi filmi sahnesini andırıyor olabilir.

Bir seçim kampanyası boyunca, 'faiz lobisi'ne karşı olduğunu, faizleri düşürerek ekonomiyi canlandıracağını söyleyen bir iktidara sahipken, şimdi aynı iktidarın, enflasyonu düşürmek için faiz artışı yapılması gerektiğini savunuyor olması... Daha ne diyeyim ki? Ortodoks politikalara 'savaş açan' iktidar, şimdi aynı politikalara 'barış çubuğu' sunuyor.

İyi de, bir dakika! Oy verirken, faizleri düşürme vaadiyle 'ekonomiye can verecek' bir iktidarı seçtiğimizi düşünmüyorduk mu? Peki, ne oldu da, aynı iktidar 'faiz artırımı bekliyorum' diye ortaya çıktı? Daha da önemlisi, ortodoks politikaları 'köhne ve çağ dışı' olarak nitelendiren iktidar, şimdi aynı politikaları 'can simidi' olarak görüyor.

Bu iktidarın kıvrak zekası mı, yoksa seçmenlerin kısa hafızası mı, bilinmez! Ancak şunu net bir şekilde söyleyebilirim: Bu senaryo, 'ekonomi politikalarının nasıl olmaması gerektiği' konusunda ders kitaplarına girecek bir örnek olarak tarihe geçecek.

Şimdi, bir yandan 'faiz düşmanı', diğer yandan 'faiz artışı bekleyen' bir iktidar karşısında, hangi 'iktidar'la karşı karşıya olduğumuzu bilmekte zorlanıyoruz. Ortodoks politikaların destekçisi mi, yoksa düşmanı mı oldukları konusunda iktidarın kendisinin de bir karışıklığı olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum.

Değerli okurlar, bu durum karşısında tek dileğimiz, iktidarın 'kendini bulma' sürecinin ekonomimizi daha fazla yıpratmaması olabilir. Unutmayın, politikalar değişir, yöneticiler gelip geçer ama bu ülke ve bu topraklar hep bizim kalacak. Dilerim ki, bu tiyatro sahnesi çabuk sona erer ve biz, 'gerçek' ekonomi politikalarına döneriz. Umut, hepimizin hayatının bir parçasıdır ve ben, daha iyi bir gelecek için umut etmeye devam edeceğim.

Sağlık ve huzur içinde kalın,

Aydın Karataş