Doğa, Gerçekten Kim Olduğumuzu Hatırlatıyor. Tek Bildirim: Kuş Cıvıltısı!...BOLUNET

Doğada hiçbir yargı, eleştiri ya da beklenti yoktur. Nietzsche'nin de dediği gibi, doğanın bizimle ilgili bir görüşü yok. Doğa, sadece olduğumuz gibi kabul eder bizi. Şehirdeki karmaşadan, doğanın bu tarafsız kollarına kaçmak, belki de en iyi terapi.

Doğanın Bize Göre Bir Derdi Yok!

Bakın, Beyoğlu'nda, Nişantaşı'nda ya da o modaya uygun mekanlarda dolaşırken, cebinize sıkışmış telefonunuzdan gelen bildirim sesiyle sıçrayarak, 'Kim beğenmiş, kim yorum yapmış?' diye bir bakın. Sonra bir de, deniz kum güneş üçlüsünün arasında, dağ başında ya da ormanın derinliklerinde, tek bildirim sesinin kuş cıvıltıları olduğu yerde bir nefes alın.

Bu şehir, hem bizi yoruyor hem de... yargılıyor. Sokağa adım attığınız an, giydiğiniz ayakkabıdan, kullandığınız çantaya kadar her şeyiyle bir etiketiniz var. "Bu neymiş, şu ne imiş," derken, bir de bakmışsınız, etrafınızda onlarca 'moda polisi' belirmiş. Hani şu, sürekli sizi değerlendiren, hakkınızda sürekli bir şeyler düşünen, yorum yapanlar var ya, işte onlar.

Ama doğa? Ah, o bir başka. Orada ne giydiğinizin, nasıl göründüğünüzün ya da hangi markanın gözlüğünü taktığınızın hiçbir önemi yok. Nietzsche'nin dediği gibi, doğanın bize dair bir görüşü yok. Hem de hiç yok! Doğa, sadece olduğunuz gibi kabul ediyor sizi. Ve inanın bana, bu şehirde, bu beton yığınları arasında, herkesin bir şeyler karıştırdığı bu sosyal çorbada, en çok ihtiyaç duyduğumuz şey bu.

Belki de bu yüzden, şehir hayatından bunaldığımızda, doğanın kucağına kaçıyoruz. Orada, hiçbir yargı, eleştiri ya da beklenti olmadan, sadece var olabiliyoruz. Ve belki de, bu yüzden, doğada geçirdiğimiz o kısa anlar, bize şehirde yaşadığımız bir haftadan daha uzun ve dolu dolu geliyor.

Öyleyse, bir sonraki tatilinizi planlarken, doğanın bu tarafsız kollarına kendinizi bırakın. Ve bırakın, şehrin gürültüsü, karmaşası, yargıları geride kalsın. Çünkü doğada, sadece siz varsınız. Ve inanın, bu, gerçekten çok kıymetli bir şey.

BOLUNET