Bolu Belediye Başkanı Tanju Özcan'ın Bolu'dan Ankara'ya Adalet Yürüyüşü: İroni mi, Ciddiyet mi?

Tanju Özcan'ın Adalet Yürüyüşü: Bolu'dan Ankara'ya Hakikat mi, Demir mi? Bolu Belediye Başkanı Tanju Özcan, 3 Temmuz'da Bolu'dan Ankara'ya "adalet gezisi"nin başlatılacağını belirtiyor. Amaç mı, eylem mi, bilinmez. Özcan'ın bu yolculuğu, Atatürk'ün sonundaki koltuğunda değişikliğe mi gidecek, yoksa kişisel çıkarları mı peşinden sürüklenmeyecek? Belediyede hacizler, uygulamayan mahkeme kararları, vatandaşa saygısızlık... Adaletin gerçek arayışı, belki de Bolu'nun sokaklarında, Özcan'ın yürüyüşe paralel olarak gerçekleşir. Adalet bir yürüyüşten daha fazlasını gerektirir. Özcan'ın misafirperverliği, belki de kendi koltuğundaki adalet arayışına odaklanması gerektiğini hatırlatıyor.

Bolu'nun Adalet Arayışına "Yürüyüş" Adını Veren Başkan: Tanju Özcan

Özdeyişlerin çoğu boşuna yaratılmamıştır, özellikle de "bir bardağın suyunun dolu olması gerekir" deyimi. Bu deyimin tuhaflıkları, son dönemlerde Bolu'dan gelen haberlerle tekrardan ortaya çıkan. Bolu'nun ünlü Belediye Başkanı Tanju Özcan, adalet arayışı adı altında kendi kişisel serenadını icra etmeye hazırlanıyor. İyi de arkadaş, neden yürüyüş? Araban yok mu? Yoksa bileti mi alamadınız, yahut taksiye para mı yetmedi? Belki de sadece "yürüyüş" gruplarının romantik çağrışımlarından faydalanmak algılanması mı; belli mi olur?

Özcan, koltuktan kalkmayan Kemal Kılıçdaroğlu'nu Atatürk'ün koltuğundan çıkarmak için Bolu'dan Ankara'ya yürüyeceğini söylüyor. Bu, tarih sayfalarında eşine nadir rastlanır bir eylem olabilir, belki de ileride bir tiyatro oyununa konu olabilir: "Tanju'nun Yürüyüşü". Yani, "Atatürk'ün Koltuğu"nda oturmayı reddeden Kılıçdaroğlu'na karşı, Bolu'dan Ankara'ya kadar sürecek bir yürüyüş! Ne var ki bu yürüyüşe, hedefe yönelik değil, kendi politik menfaatlerini savunma peşinde olan bir yürüyüş.

Başkanım, herkesin aldığı bir gerçek var; senden öncekiler de bu koltukta oturuyordu. Atatürk'ün bu koltuğu, o koltuğa oturanlarla değil, onu ayakta tutan prensiplerin içeriğidir. Ancak, biraz ironik bir şekilde, senin gözlerin sadece koltuğa odaklanmış gibi görünüyor. Bu koltuğun sınırlarını zorlamadan, Atatürk'ün mirasını, hedeflerini ve unsurlarını gerçekten anlamadan, onun koltuğundan hiçbirini çıkarma hakkın yok. Bu yüzden, senin bu yürüyüşlerin bana daha çok bir monolog gibi geliyor; bir kişinin, dikkatinin çekilmesi ve belki de kendini rahatlatmak için sahneye çıktığı bir monolog.

Ama bir an dur ve düşün Tanju Bey, yürüyüşler yaparken belki de asıl adalet arayışı Bolu'nun sokaklarında yaşanıyor. Belediyenin koyduğun hacizleri düşün, vatandaşa olan saygısını düşün, uygulamadığın mahkeme kararlarını düşün... Hepsinin adalet arayışının bir parçası. Bütün bu gördüklerine çözebileceğini mi sanıyorsun? Yoksa belki de gerçekten bir yürüyüşe mi ihtiyacın var, kendine biraz zaman kazanmak, belki de bu süreçte "adalet arayışın" içinde kaybolmak için? Yürüyüşün nereye gideceği konusunda bir tahminim yok ama bu yolculuklarda seni izlemek ilginç olacak.

Ve son bir değil: Atatürk sağ olsaydı ne yapardı bilemem. Fekat bir şey var ki, o her zaman adaletin ve haklının yanında dururdu. Bu yüzden, adalet arayışının sadece bir yürüyüşten ibaret olmaması, adaletin uygulamalarıyla ve eylemlerle uygulanmasını akılda tutmakta fayda var. Atatürk'ün koltuğundan kalkmayı düşünen birinin yerine, belki de kendi koltuğundaki adalet arayışına odaklanmalısınız.

Aydın Karataş