Bolu'ya net bakış - Bolunet.com.tr

Bir sabah, tam da yıldızlar daha yeni yeni solarken, Dünya'ya bir müzik dalgası yayıldı. Bu, hiçbir enstrümanın çıkaramayacağı, insan ruhunun derinliklerinden gelen bir melodiydi. Kendine özgü, naif ve saf bir beste, adeta bir gül gibi açılan bir şarkıydı. Her tınısı bir yaprak, her notası bir diken.

Bu besteye ruhunu döken müzisyen, kalbinin tuşlarına dokunurken, doğanın ritmini, yeryüzünün nabzını hissediyordu. Gülün çiçek açışını, tomurcuklarının güneşi selamlamasını, yapraklarının rüzgarla dans etmesini dinliyordu. İşte bu melodik ve renkli senfoni, doğanın özünden ilham alan ve yaratılışın ritmine uyum sağlayan bir şarkıydı.

Bu eşsiz beste, aşkın, özlemin, umudun ve hayatın hikayesini anlatıyordu. Bir gül gibi, bir ömür boyu türlü mevsimlere, güneşe, rüzgara, yağmura dayanıyordu. Çoğu zaman güzellikleri saklı kalan, ama asla yok olmayan bir direnç simgesi.

Şarkı bittiğinde, yankıları hâlâ kalplerde, zihinlerde, ruhlarda çınlıyordu. Bir gül gibi, bestesinin güzelliği ve saflığı, her kim onu dinlemişse, kalbinde ölümsüz bir iz bırakmıştı. Ve belki de, tıpkı bir gül gibi, her gün yeniden açan bu beste, yıllar boyu, belki de yüzyıllar boyu hatırlanacak ve tekrar tekrar söylenecekti."

Şimdi de kısa bir şiir:

"Gülün kalbinde saklı bir beste var,

Naif ve tatlı, aşkla dolu bir şarkı.

Bir gül açar, beste çalar fısıltıyla,

Aşkın, özlemin, hayatın ritmiyle.

Bir beste doğar, yankılanır dünya,

Gülün ruhunda gizli melodiler.

Gün doğar, gül açar, beste çalar,

Ömrün eşsiz senfonisi bu işte.

Bir gül, bir beste, ölümsüz bir iz,

Aşkın, özlemin, hayatın ezgisi.

Bir gül, bir beste, sevginin dilinde,

Kalplerde yankılanan ölümsüz ezgi.

S E V G İ Y L E   K A L