ANKARA’YA YAĞMUR YAĞIYORDU...

ANKARA’YA YAĞMUR YAĞIYORDU

Dün gece
Bir şarkı dinledim radyoda.
Tanımadığım bir sesten.
Hicaz mı, hüzzam mı anlayamadım.
Yıllar öncesinden seslendi bana
Düşüncelerimden siz geçtiniz ansızın.

Puslu aynalardan çıkageldiniz.
Ve
Çoktan kapanmış bir kitabın sayfalarından
Yangın yangın.

Kabuk tutmuş bir yara kanadı için için.
Yüreğimi en ince yerinden vurdu.
Ben hüzünlüydüm
Ankara’ ya yağmur yağıyordu.

Uzun yıllar girmişti araya
Sayısız mevsimler, onlarca bahar.
Zamanın sislerinde kalmıştı
bütün hatıralar.

.Demek ki
Sevdanın kozasına
Hep sizi sarmışım ipekten iplerle.
Hep sizi saklamışım içimde
İçimin en gizli yerinde
En görünmezinde.
Hasret pusuda beklermiş demek ki
Bir şarkının dokunaklı nağmelerinde.

Dün gece eski bir şarkı dinledim
Siz canlandınız gözlerimde.
Rüzgârınız esti yeniden
Yeniden yüreğimde.

Pişmanlığın buzdan elleri
Dolaştı saçlarımda, ürperdim.
Zaman durdu.
Ankara’ ya yağmur yağıyordu.

Ben yorgundum, ben çaresiz, ben yalnız
Ben hüzün dolu.
Dün gece eski bir şarkı dinledim
Ankara’ ya yağmur yağıyordu…

BERRAN YALÇIN